جوان آنلاین: طبیعت خفته زمستان با وزش نسیم بهاری باطراوت می‌شود که گویی انگار زمستانی به خود ندیده است. در کوچه و خیابان که قدم می‌زنیم، فراموش می‌کنیم تا همین ماه قبل تمام شاخه‌ها عاری از سبزی و طراوت بود. بهار با آمدنش، سرود زندگی می‌خواند. نسیم بهاری، دمیدن روح خداوندی بر زمین‌های مرده است؛ زمین‌هایی که در پاییز و زمستان، سرسبزی شان را از دست داده و به گورستانی از برگ‌ها و چوب‌های خشکیده تبدیل شده بودند.
قلب ما نیز مرگ، حیات، زمستانی و بهاری دارد. اگر قلب را قساوت و کینه فراگیرد یا به گناه آلوده شود، می‌میرد، همانند همان شاخه‌هایی که خواب هستند و باد بهاری آن‌ها را بیدار می‌کند، اما دل مرده را هم می‌توان زنده کرد. پاکی و زیبایی در ژرفای جان انسان ریشه دارد و نیازمند شکوفایی و بالندگی است. درست به همین خاطر است که وقتی خداوند طبیعت را زنده می‌کند و بهار را در آن نمایان می‌سازد، دل به وجد می‌آید و نشاط پیدا می‌کند. چه زیباست اگر در تمام این‌ها تفکر کنیم.
می‌گویند هیچ عبادتی بالاتر از تفکر نیست. فکرکردن حتی برای دقایقی دریچه‌هایی را به ذهن باز می‌کند که شاید قبل از آن امکان نداشت. باید فرصت این تفکر را ایجاد کرد و از آن دریچه‌ای رو به نور ساخت. تعطیلات نوروز همان فرصتی است که در این زمینه باید غنیمت شمرد. در لابه‌لای کتاب‌ها، در فیلم‌هایی که می‌بینیم، در سکوت می‌توان به این تفکر رسید. اتفاقاً چه زمانی بهتر از بهار طبیعت که قلب، دل و عملکرد خود را هم بهاری کنیم.
در دعای تحویل سال می‌خوانیم، «یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الی احسن الحال» درخواستی مهم که خدایا در این لحظاتی که سال تحویل و تغییر و تحول کاملی در طبیعت ایجاد می‌شود، وضع و حال، اخلاق و کردار ما را با رحمت خودت به نیکوترین وضع مبدل کن.
ماه مبارک رمضان بهار عقل و دل، روح و نفس و بهار بدن است، یعنی در ماه مبارک رمضان با خواندن دعا‌های اهل بیت (ع) و دقت در معانی دعاها، هم عقل انسان رشد می‌کند، هم قلب نورانی می‌شود. نفس انسان از رذائل اخلاقی تسویه و روح انسان به وجود مقدس حضرت حق متصل می‌شود و در نهایت بدن انسان به بهار سلامتی می‌رسد.
با خواندن دعای اهل بیت (ع) و ارجح‌تر از آن، با خواندن قرآن کریم که به فرموده معصوم (ع) بهار دل‌هاست و همچنین دقت در ترجمه آیات بهار معنوی رقم می‌خورد و رشد و تعالی به دنبال دارد. بهار معنوی سرشار از عبادت است. پیامبر (ص) می‌فرمایند: «نفس کشیدن در ماه مبارک تسبیح و خواب شما عبادت است.»
شاید بهتر باشد در این فرصت تعطیلات نوروزی با حال و هوای رمضانی، زمان بیشتری برای عبادت و نزدیک شدن به خدا بگذاریم. دعا‌های روز‌های مبارک رمضان و دعای افتتاح و ابوحمزه و دیگر دعاها را با خلوص نیت و زمان مناسب بخوانیم تا بهار معنوی مثل بهار طبیعی در ما تغییرات و تحولات مثبت ایجاد کند. در این سیر و سلوک معنوی، شاخه‌های درخت وجود بارور می‌شود، چنانچه شاخه درختان در بهار طبیعی بارور می‌شود و تبدیل به انسانی می‌شویم که معدن خیر و ارزش، فضیلت و مهر، محبت و برادری، مواسات، خیرخواهی، دست‌گیری و حل مشکلات مردم باشیم.
با نگاه مهربانانه خدا می‌توانیم از بهار طبیعت و بهار رمضان، خیر دنیا و آخرت را نصیب خود کنیم. این زمان طلایی به ما این امکان را می‌دهد که در ساعات روز که به روزه‌داری مشغول هستیم، عبادت کنیم و شب‌ها به دورهمی‌های خانوادگی و دید و بازدید بپردازیم و نوروزی ناب و متفاوت را با طعم رمضانی تجربه کنیم.
